Bij ons team staat alles in het teken van ontwikkeling en talent. Daarbij voeren we vooral een toekomstgericht beleid. Natuurlijk is er de spanning tussen presteren en opleiden en het vasthouden van waarde in het team. Jonge renners brengen nou eenmaal onzekerheid met zich mee en beschikken nog niet over waarde. Kozer90: ‘Het scenario dat je uiteindelijk met een team komt te zitten waarin alleen maar mislukte talenten rond rijden is natuurlijk niet wat wij willen. De andere kant is, soms moet je de gok wagen en kunnen talenten ook ten goede verassen. Ons spelplezier in het peloton hangt dan ook het meest samen met het presteren van jonge talenten’.
Van de oude garde behaalde de vertrekkende Yves Lampaert het beste resultaat. Met zijn derde plek in de Classic Brugge de Panne behaalde hij een podiumplek voor ons team. De punten van Yves Lampaert van P1 vielen nog binnen ons team en dat was ook meegenomen toen we de transfer maakten. Voor ons team was het prachtig om te zien dat met Oier Lazkano, de renner die ook bij deze transfer was betrokken, zijn opvolger mogelijk al staat te springen. Na zijn verbluffende optreden in Dwars door Vlaanderen, waar hij toch wel vriend en vijand verraste met zijn optreden, hopen wij natuurlijk dat hij deze lijn weet door te trekken en vaker een resultaat zou kunnen rijden.
In het ronde werk is het leuk om te zien dat Hugh Carthy met zijn typische manier van sleuren aan de fiets, langzaamaan weer voorin weet mee te draaien. Zijn achtste plek in de Tirreno-Adriatico is daarbij een mooie opsteker. Zeker met het vertrek van Daniël Felipe Martinez is het te hopen dat Hugh Carthy zo her en der nog wat punten zal mee sprokkelen.
Daarnaast waren er nog een aantal successen te vieren, waarbij Sam Welsford toch wel de meest in het oog springende renner is bij ons team. Met winst in Grand Prix Criquielion en podium plekken bij de Bredene Koksijde Classic en de grote prijs Jean-Pierre Monsere heeft hij dit jaar al een mooie verbetering laten zien ten opzichte van het jaar ervoor. Steeds vaker weet hij zich te meten met de spintelite en binnen het team is er dan ook veel vertrouwen in zijn kwaliteiten. De vertrekkende Alberto Dainese liet met een podiumplek in de Tirreno-Adriatico zien dat als hij zijn dat uitkiest, hij ook met de snelste mannen van het peloton mee kan doen. Opnieuw liet ook Paul Penhoët zich een aantal keer zien met ereplaatsen in een aantal Franse eendaagse wedstrijden en begint hij ook steeds meer koershardheid te ontwikkelen. Daarnaast waren er nog een aantal leuke resultaten voor Rick Pluimers en Stan van Tricht. Goed om te zien dat de jonge renners zich laten zien en verder is het afwachten hoe snel ze zullen komen en waar hun plafond ligt.
Uiteraard waren er ook tegenvallers, waarbij ik vooral meer gehoopt had van Daniël Felipe Martinez. De nummer drie van vorig jaar in Parijs-Nice gaf nu totaal niet thuis en was de eerste ‘kopman’ die uitstuurde toen het serieus bergop ging. Ware het niet dat die andere klimgeit in mijn team bij zijn koersen meestal nog eerder uitstuurde. Al is dat voor Louis Meintjes niet vreemd, zijn doelen liggen later dit jaar. Toch is het tot nog toe tegenvallend wat hij laat zien. Ook Matteo Sobrero heeft nog weinig laten zien dit jaar en het wordt tijd dat ook hij een keer een resultaat gaat rijden. Koen Bouwman zou binnen zijn team een andere rol hebben gekregen, maar ook daar is tot nog toe bar weinig van te zien. Hij mag lekker anoniem rondrijden en de flesjes water dragen voor Roglic en co. Al met al wil het zeker in het ronde werk nog niet echt vlotten met mijn team.
Op het eind van de maand werd er qua transfers ook nog een mooie, maar ook spannende stap gezet. Opnieuw een gevestigde naam die het team verlaat, maar wel twee kansrijke talenten die er voor terug komen. De kerngroep die begint te ontstaan voor toekomst ziet er hoopgevend uit en past helemaal bij mijn visie waarom ik speel op WK3. Met Mathias Vacek (20) Paul Penhoët (21) Edoardo Zambanini (21) Lorenzo Germani (21) Max Poole (20) George Steinhauser (21) Marco Brenner (20) en Oier Lazkano (23) als kern en daaromheen Rick Pluimers (22) Nicolo Parisini (22) Enekoitz Azparren (20) en Logan Currie (21) als mogelijk verassingen zit het met de toekomst van dit team wel goed. In stopwaarde is het natuurlijk bedroevend, maar in potentie een geweldig team.